Kurallar olmadan bu dünya nasıl olurdu acaba merak ediyorum 4 yaşında ki bir çocuk bile kuralların önemini bana bir kez daha hatırlattı. Bu küçük çocuk tabi ki benim Güneyim. Hafta sonu oyuncaklarını odasında halının üzerinde döktü.Toplaması için bekledim ama nafile bütün gün boyunca odasının ortasında koca dağ öylece durdu arada sesler geliyordu ama bu sesler toplama değil daha çok dağılma sesiydi. Kızmamak için kendi mi zor tuttum ama sonunda dayanamadım, "okulda oyuncaklarını dağıttığın zaman böyle mi bırakıyorsun" dedim.Hazır cevap Güney "ama okulun kuralları var, bizim evin kuralları yok" dedi .
Bende aldım elime kalemi yazdım bizim evin kurallarını , hatta altına da Güneyin imzasını attırdım.Kurallardan 7. maddeye kadar olanı ben yazdım, diğerleri Güneyin bana hatırlattıkları İşte ;
Bizim Evin Kuralları
- Oyuncaklar dağıtıldığı zaman toplanacak
- Yemekten önce çukolata gibi şeyler yenmeyecek
- Yemekler yere atılmayacak, anne ne yemeği yaparsa itiraz edilmeden yenecek
- Kardeşi ile oyuncaklar paylaşılacak ve bunun için ağlanmayacak
- Akşamları uyku vakti gelince dişler fırçalanacak ,pjamalar giyilip itirazsız yatmaya gidilecek
- Anne ve baba hayır dediği zaman itiraz edilmeyecek
- Mutfakta tezgah üstüne çıkılmayacak
- Annenin sözünü dinleyeceksin
- Çekmecelerle oynanmıyacak (eli sıkışır) tehlikeli işler yapılmayacak
- Dolaplar karıştırılmayacak
- Merdivenlerde koşulmayacak
Yalnız bu kurallar uygulmaya başlamadan delindi.Hazır cevap Güney o imzayı atmasaydım toplamazdım bu oyuncakları dedi.Ertesi günde; ben imzamın üzerine çarpı koyacam imzam yok olsun dedi Şimdi kara kara düşünüyorum hangi yolu deneyeceğim diye.....
Güney'e de bak anlaşmadan vazgeçiyor:=)))
YanıtlaSil